خـــــــدایا . .

بـــــــزرگ شدن ڪـار سختــے است

هر گاه مرا لایق بـــــــزرگ شدن دانستــے

بــہ من دانشــــــے ببخش

تا رویاـے هیچڪــــــس را نابود نڪـنم

و برای قلب تمامــے انســـــــان ها ارزش قایل شوم

تا بزرگتر شدنم بـــہ انســـــــان‌ تر شدنم معنا دهد

خدایا حجـــــــم دلتنگــے هایم وسیع است

و پر و بالم بستـــــــہ

اینگونــہ بگویم

اسیـــــــر وابستگــے هاـے دنیا شده ام

دلم آرامـــــــش مــےخواهد

ذره اـے . .

لحظــــــہ اـے . .

آغوشــے بــے دغدغـــہ تر از آغوشـــــــت سراغ ندارم

مرا در حریم آغوشـــــــت جا ڪـن

ڪـــہ بسیار محتـــــــاج تسکینم . . .

خـــــــداـے من . .

بهانـــہ ـے شعـــــــرهاـے دلتنگیم

وقتـے تـــــــو را شناختم

بـے قافیـــــــہ گشتم

حضورت وزن و قافیـــــــہ ـے همـــہ ـے

ابیات شعـــــــرهاـے زندگیم شد

و منم شاعر شعـــــــر تو گشتم . . .

خــــــــدایا . .

اگه یه روز فراموش کردم خــــــــدای ِ بزرگی دارم

تو فراموش نکن که بنــــــــده کوچیکی داری

با نــــــــوازشی و یا

شاید تلنــــــــگری آرام

وجــــــــودت را

همراهیــــــــت را

مهربــــــــانی و بــــــــزرگی ات را

برایم یــــــــادآوری کن . . .